فشارهای روان‎شناختی نوعی واکنش هیجانی فرد نسبت به عامل استرس‌زا است که در بسیاری از موارد بلادرنگ روی می‌دهند. این فشارها، واکنش‌های بازخوردی مانند نارضایتی شغلی، بی‌انگیزگی و عدم تعهد سازمانی را نیز دربر می‌‎گیرند كه اغلب باثبات هستند.

فشارهای رفتاری نمونه‌هایی از رفتارهايی هستند كه از برانگیختگی و اعمال بسیار ناگهانی تا راهبردهای بلند مدت و کاملا سنجیده مانند جستجوی یک شغل جایگزین، گسترده‌‎اند. بسیاری از این رفتارها می‌توانند به‌عنوان پاسخ‌های مقابله‌‎ای محسوب شوند که برای رویارویی با عوامل تنیدگی‌زا بسیج می‌‎شوند. از زاويه سازماني، فشـارهای اخير می‎توانند سازنده یا مخرب باشند. اعمال سازنده از طریق برخورد موفقیت‌آمیز با عوامل استرس‌‎زا‎ (مانند یافتن شیوه مناسب برای غلبه بر نقصان تجهیزات) در هدف‌ها و غایت‌های سازمان مشارکت دارند اما اعمال منفی مانند غیبت و کارشکنی، کارآمدی و کنش‎وری سازمان را مختل می‌کنند.

فشارهای جسمانی واکنش‌های فیزیولوژیکی نسبت به استرس هستند. فشارهای جسمانی کوتاه‌‌مدت مانند افزایش فشار خون یا سرکوب پاسخ ایمنی که معمولا با واکنش‌های هیجانی همبسته‌اند. مکانیزم‌هایی هستند که از طریق آنها فشارهای جسمانی بلند مدت بروز می‌‌کنند. فشارهای جسمانی بلند‎مدت می‌‎توانند به صورت یک بیماری جسمانی مانند بیماری قلبی نمایان شوند.