سبد خرید
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

  • تمام دسته ها
  • REBT
  • آزمون‌های روان‌شناختی
  • اختلالات روانی
  • ارتقا
  • ازدواج
  • استرس
  • افسردگی
  • توسعه فردی
  • خانواده درمانی
  • دانشنامه رفتار
  • درمانگران
  • دکتر سمانه امیری
  • دکتر منیره السادات حسینی
  • رشته‌های روانشناسی
  • رفتاردرمانی‌عقلانی‌هیجانی
  • روان پزشکی
  • روان درمانی فردی
  • روان سنجی
  • روانشناس خوب
  • روانشناسی خانواده
  • زندگی نامه
  • زوج درمانی
  • زوج و خانواده
  • سرگرمی
  • کسب و کار
  • کودک و نوجوان
  • کودکان و‌ نوجوانان
  • متخصص
  • مشکلات جنسی
  • مهارت های ارتباطی
  • نظریه

تعریف باور در روانشناسی

باور چیست؟

تعریف علمی آن عبارت است از؛ یک نگرش ذهنی از پذیرش یا موافقت نسبت به یک گزاره، بدون دانش کامل عقلانی مورد نیاز برای تضمین صدق آن. باور کردن یک قضاوت عقلانی است. باورها برحسب درجه یقین‌شان متمایز شده‌اند؛ حدس یا ظن، نظر یا اعتقاد. ایمان زمانی معرفت می‌شود که صدق یک قضیه برای مومن آشکار شود. اعتقاد، به کسی یا چیزی اساسا با اعتقاد به درست بودن یک گزاره متفاوت است.

در این مقاله می‌خوانید:

تعریف کامل باور در روانشناسی

باور چیزی است که شما آن را به‌عنوان حقیقت FACT باور یا قبول دارید. ممکن است براساس یک واقعیت، نظر یا یک فرض چیزی را باور کنید. وقتی چیزی را باور کنید، ممکن است دانش شخصی فوری‌ای نداشته باشید، اما راضی هستید از چیزی که هست. سیستم اعتقادی شما لزوما درست یا دقیق نیست. جالب است که نه‌تنها براساس باورهای خود هدایت می‌شوید، بلکه یادگیرنده به‌دنبال شواهد یا تجربیات دیگری می‌گردید که باورهای شما را تایید و تقویت می‌کنند، زیرا نمی‌خواهید اشتباه کنید.

باورهای شما اغلب تصور شما از وضعیت موجود و آنچه که معتقدید درست است، اما به‌معنی این نیست که باور شما قطعا درست است. به‌عبارت‌دیگر، وقتی چیزی را درست می‌دانید به‌ندرت درباره اعتبار آن باور سوال می‌کنید یا درباره آن فکر می‌کنید. شما از سنین پایین (کودکی)، باورهای خود را شکل می‌دهید. این باورها براساس آنچه به شما گفته شده و آنچه مشاهده و تجربه کرده‌اید و محیط شما هستند. مردم به باورهای خود پایبند هستند، حتی اگر محدودکننده باشند یا در مواجهه با شواهدی که خلاف آن را نشان می‌دهند، باشند.

به‌همین دلیل است که استدلال منطقی با کسانی‌که باورهای قوی مبتنی‌بر «احساس دانستن» دارند، به‌جای منطق مبتنی بر شواهد و اثبات علمی، بسیار دشوار است. در برخی سطوح ممکن است افراد بدانند که باورهایشان منطقی نیست و برخلاف همه شواهد است، اما همانطور که آخرین تحقیقات در علوم اعصاب به ما می‌گوید؛ باورهایی که آگاهانه و عمدا به چالش کشیده نمی‌شوند، همیشه بر منطق و واقعیت مبتنی بر شواهد پیروز می‌شوند. شما باورهای خود را هم آگاهانه و هم یادگیرانه خلق می‌کنید و آنها را ارزشمند می‌دانید. همچنان سعی خواهید کرد به‌طور مداوم (یادگیرانه یا آگاهانه) باورهای خود را تقویت کنید. چرا؟ چون باورهای شما بخشی از نیازهای ایمنی شما را برآورده می‌کند. مغز شما برای اینکه احساس امنیت کند، باید باورهایی داشته باشد و شما یک سیستم کامل از باورها را ایجاد کرده‌اید که نقشه شما از دنیای درونی و بیرونی شما را تشکیل داده است. بدون نقشه خود به احتمال زیاد احساس گم‌گشتگی خواهید کرد.

این نقشه سیستم اعتقادی شما نامیده می‌شود، سیستمی که شما را در عملکرد روزمره راهنمایی می‌کند. همانطورکه یوهان ولفگانگ ون‌گوته (Johann wolfgang van Goethe) می‌گوید: «انسان با اعتقاداتش ساخته می‌شود. همانطورکه انسان معتقد است، همان است». شما نمی‌خواهید با خودتان مخالفت کنید یا ثابت کنید که اشتباه می‌کنید، چرا باید بخواهید بپذیرید که از نقشه اشتباه استفاده می‌کنید؟ همه انسان‌ها از نقشه خود و از دنیای درونی و بیرونی خود دفاع خواهند کرد.

باورها کمک‌کننده یا مانع؟

همانطورکه فرانک لوید رایت (Frank loyd wright)  می‌گوید: همیشه چیزی اتفاق می‌افتد که شما واقعا به آن اعتقاد دارید و اعتقاد به یک‌چیز باعث می‌شود آن اتفاق بیفتد. سیستم اعتقادی شما اغلب به‌شدت تحت‌تاثیر نظرات و تعصبات دیگران است. شکل‌گیری نقشه شما به‌احتمال زیاد یادگیرنده و بدون تعمق بوده است. بنابراین اگر نقشه شما را به‌سمتی اشتباه می‌فرستد یا به‌سمتی که واقعا نمی‌خواهید بروید، چه؟ یا نقشه شما با نیازها، ارزش‌ها و خواسته‌های شما همخوانی ندارد؟

به‌همین دلیل؛ بسیار مهم است که باورهای خود را اغلب به‌چالش بکشید و به‌روز کنید تا مطمئن شوید نقشه شما از شما در مسیری که می‌خواهید بروید پشتیبانی و شما را راهنمایی می‌کند. اگر می‌خواهید باورهای خود را تغییر دهید، بررسی مجدد و تفسیر مجدد تجربیاتی که سیستم اعتقادی شما را ایجاد کرده است، بویژه تجربیات منفی، ضروری است.

باورهای محدودکننده و منفی خود را دوباره بررسی کنید و از خود بپرسید:

این باور از کجا می‌آید؟

آیا این باور من است یا آن را از شخص دیگری پذیرفته‌ام؟

این باور چگونه به من کمک می‌کند؟

این باور چگونه مانع من می‌شود؟

از کجا بفهمم این باور درست است؟

باور جدید و به‌روز من چیست؟

 

نکته مهمی وجود دارد؛ اینکه مغز دربرابر تغییر مقاومت می‌کند. بین 30 تا 60 روز طول می‌کشد تا مغز به یک موقعیت جدید یا در این مورد، یک باور جدید عادت کند. اگر در این مدت پسرفت کنید معمولا باید دوباره شروع کنید. نتایج شما اغلب توسط باورهایی که دارید تعیین می‌شوند. برای ایجاد تغییرات مثبت در زندگی هرگز دیر یا زود نیست.

سیستم نوبت‌دهی آنلاین شما را در سریع‌ترین زمان به مناسب‌ترین درمانگر وصل می‌کند.

منابع:

 

Britannica.com

nim.nih.gov

com

181
دیدگاه کاربران
  • ناشناس 26 آبان 1402 / 10:20 ب.ظ

    بالا بردن مهارت در روابط این روزها از لزومات زندگی ست که با کمک روان شناسی چون دکتر دریای لعل امکانش میسر میشه. ممنونم از توجه شون.

ارسال دیدگاه
توسط
تومان
ضبط پیام صوتی

زمان هر پیام صوتی 1 دقیقه است