مانیا و هیپومانیا

پزشک ممکن است پس از رد علت پزشکی دیگر، مانند پرکاری تیروئید یا عوارض جانبی داروها یا داروهای جدید، دوره‌های شیدایی و هیپومانیک را تشخیص دهد.

مدیریت درمان‌ها و راه‌های مدیریت شیدایی و هیپومانیا مشابه هستند. آنها معمولاً شامل دارو و درمان به عنوان درمان اختلال دوقطبی هستند. مانیا (شیدایی) ممکن است به سطح بالاتری از درمان نیاز داشته باشد، مانند مراجعه به بیمارستان در صورت وجود خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران. 

خبر خوب این است که راه‌های موثری برای مدیریت دوره‌های شیدایی و هیپومانیک از طریق درمان و استراتژی‌های مقابله‌ای وجود دارد.

اپیزودهای شیدایی و هیپومانیا برای هر فرد متفاوت است، بنابراین برنامه درمانی و استراتژی مدیریتی نیز منحصر به فرد خواهد بود.

هنگامی که احساس می‌کنید علائم اولیه شروع شده‌اند، راه‌هایی برای جلوگیری از بدتر شدن آنها وجود دارد. بنیاد بین المللی اختلالات دوقطبی موارد زیر را توصیه می‌کند:

به یاد داشته باشید که داشتن دوقطبی تقصیر شما نیست. شما به هیچ‌وجه در زندگی شکست نخورده‌اید.

به علائم هشدار‌دهنده توجه کنید که یک چالش خلقی در راه است. تشخیص زودهنگام علائم می‌تواند به شما در جلوگیری از تشدید یک دوره کمک کند.

از مصرف مواد مخدر و الکل خودداری کنید.

از شبکه‌های پشتیبانی، از جمله متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، خانواده و دوستان استفاده کنید.

سعی کنید به اندازه کافی بخوابید و الگوهای خواب خود را حفظ کنید.

از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند درمان یا ورزش استفاده کنید.

به مصرف داروهای خود ادامه دهید، حتی اگر در طول دوره شیدایی احساس خوبی دارید.

برای مدیریت طولانی‌مدت، تحقیقات نشان می‌دهد که دارو همراه با روان‌درمانی (معروف به گفتار‌درمانی) منجر به درمان موفق‌تری نسبت به داشتن یک نوع خاص از درمان می‌شود.

داروهای تجویز شده اغلب شامل تثبیت کننده‌های خلق‌و‌خو، داروهای ضد‌افسردگی و ضد‌روان‌پریشی غیر‌معمول هستند. اینها برای کاهش تغییرات شدید خلق‌و‌خو تجویز می‌شوند.