آنورکسیا

درمان مبتنی بر خانواده، نوعی روان‌درمانی که در آن والدین نوجوانان مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی مسئولیت تغذیه کودک خود را بر عهده می‌گیرند، به نظر می‌رسد در کمک به افزایش وزن و بهبود عادات غذایی و خلق‌وخوی افراد بسیار موثر باشد.

دارو

شواهد همچنین نشان می‌دهد که داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، ضد روانپریشی یا تثبیت کننده‌های خلقی نیز ممکن است برای درمان اختلالات خوردن و سایر بیماری‌های همزمان مانند اضطراب یا افسردگی مفید باشند.

REBT

REBT ممکن است به افراد مبتلا به بی‌اشتهایی راه جدیدی برای مقابله با پریشانی عاطفی بیاموزد.

در حالی که تثبیت تغذیه همیشه در اولویت است، اما لایه‌های باورهای غیرمنطقی و رفتارهای خودتخریب‌آمیز دغدغه‌های روزانه به شمار می‌آیند، زیرا همیشه می‌توانند منجر به بدتر شدن وضعیت یا عود علائم شوند. علاوه بر این، قابل ذکر است که حدود نیمی از افراد مبتلا به بی‌اشتهایی از افسردگی نیز رنج می‌برند. سایر اختلالات روانی مانند اعتیاد، اختلالات اضطرابی و پرخوری عصبی نیز در افراد مبتلا به بی‌اشتهایی بیشتر از افرادی که به آن مبتلا نیستند، وجود دارند.

REBT  به گونه‌ای طراحی شده است که یک درمان قابل اجرا، آسان و همه‌کاره باشد، با مداخلات و موقعیت‌های فلسفی که می‌تواند کمک کند. چراکه می‌تواند استنباط‌های نادرست افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی را مورد هدف قرار داده و تغییر دهد.

تاکید REBT بر پذیرش بی‌قیدوشرط خود، دیگری و زندگی، ساختاری فلسفی به فرد مبتلا به بی‌اشتهایی می‌دهد تا به او کمک کند تا خواسته‌های اساسی را که بسیاری از الگوهای بی‌نظم را ایجاد می‌کند، برطرف کند.

علاوه بر این، REBT می‌تواند به افراد مبتلا به این بیماری کمک کند تا فلسفه زندگی سالم تری را به طور کلی ایجاد کنند و از تعادل سبک زندگی فراتر از بهبودی حمایت کنند. تاکید بر ایجاد علاقه جذب حیاتی می‌تواند به فرد مبتلا به بی‌اشتهایی کمک کند تا تمرکز خود را از غذا و بدن دور کند و به سمت توسعه چیزی که محرک و تقویت کننده زندگی است، هدایت کند.

برای استفاده از REBT، آگاهی از برخی از باورهای غیرمنطقی رایج و رفتارهای ناسازگاری که در اختلال بی‌اشتهایی شایع هستند، مفید است.