آزمون هوش وکسلر
دیوید وکسلر (David Wechsler) (1896-1981) روانشناس آمریکایی و پیشگام در زمینه تست هوش بود. او بیشتر به‌خاطر تصورش از هوش به عنوان یک توانایی شناختی عمومی و همچنین مجموعه‌ای از توانایی‌های تخصصی مشهور است. کار او با تست‌های هوش منجر به توسعه مقیاس هوش بزرگسالان وکسلر (WAIS)، و مقیاس هوش وکسلر برای کودکان (WISC)، و مقیاس هوش تجدید نظر شده وکسلر برای کودکان و نوجوانان 6 تا 16 ساله شد. وکسلر در 3 ژانویه 1896، در شهر نیویورک در خانواده جورج و ربکا وکسلر به دنیا آمد. پدرش مهندس عمران بود که در مدرسه معادن پاریس تحصیل کرد. مادرش از فرانکفورت آم ماین (Frankfurt am main) آمد و در دانشگاه هایدلبرگ (Heidelberg University) ادبیات خوانده بود. پدر و مادر وکسلر در حالی که پسرشان در دبیرستان در آنجا تحصیل می‌کرد، اقامتگاهی در نیویورک داشتند و بعدا به دانشگاه هارواردHarvard University) ) رفت و در سال 1915، با درجه ممتاز در رشته روانشناسی و ریاضیات فارغ التحصیل شد. وکسلر پس از فارغ التحصیلی از هاروارد، تحصیلات تکمیلی خود را زیر نظر دکتر هنری در دانشگاه کلارک (Clark University) آغاز کرد.
تحقیقات وکسلر به شدت تحت تاثیر نظریه‌های آلن اس. کافم بود و دیدگاه‌های او در مورد تست هوش تاثیر عمده‌ای بر روانشناسی آموزشی و رشد انسانی داشت. در سال‌های دهه 1930، مطالعه تعدادی از آزمون‌های استاندارد را آغاز کرد و برای ساختن مجموعه اولیه مقیاس خود 11 خرده‌آزمون را انتخاب کرد. پژوهش او در مورد خرده‌آزمون‌ها تا اندازه‌ای از این مفهوم که هوش ماهیت کلی دارد و معرف بخشی از کل بزرگ‌تر شخصیت است مایه گرفت.
در سال 1939، او چندین کتاب در این زمینه نوشت، کتاب “اندازه گیری و ارزیابی هوش بزرگسالان” را منتشر کرد. از آن‌جایی که آزمون هوش در ابتدا توسط آلفرد بینه (Alfred binet)ابداع شد، این کتاب سعی در ایجاد یک نظریه جدید در مورد تست هوش دارد. در پی آن بود که آنچه را که در آن زمان به عنوان یافته‌های کار بینه تصور میشد، معکوس کند، اینکه افراد با ضریب هوشی پایین از نظر ذهنی پایین‌تر هستند و کسانی که ضریب هوشی بالایی داشتند برتر بودند. این کتاب سیستم جایگزینی را براساس سطوح مختلف رشد ذهنی پیشنهاد می‌کند که می‌توان آن را با استفاده از آزمون‌های استاندارد شده اندازه گیری کرد.
تست‌های هوش وکسلر مجموعه‌ای از تست‌های روانشناختی هستند که برای سنجش هوش عمومی، عملکرد‌های اجرایی و سایر توانایی‌های شناختی استفاده می‌شوند. هوشبهر کلامی بر اساس 6 خرده مقیاس کلامی و هوش عملی بر 5 خرده مقیاس عملکردی مبتنی است. این خرده مقیاس‌ها به آزمون‌کننده اجازه می‌دهد که به سرعت الگوی قوت و ضعف دانش آموز را در جنبه‌های مختلف هوش تشخیص دهد. آزمون‌های هوشی چون وکسلر و استنفورد بینه به صورت انفرادی به کار می‌روند. این تست‌ها جزو رایج‌ترین تست‌های هوش در جهان هستند و برای چندین زبان و فرهنگ مختلف اقتباس شده‌اند. نسخه اصلی آن در سال 1939 منتشر شد و در سال‌های 1948 و 1954، بازنگری شد. بیش از 20 نسخه مختلف از این آزمون وجود دارد، از جمله یک آزمون برای کودکان زیر 16 سال و یک فرمت جایگزین برای افراد با نمرات پایین در آزمون‌های IQ استاندارد به دلیل ناتوانی‌های حسی یا یادگیری. مقیاس حافظه وکسلر) (WMS که ظرفیت حافظه کوتاه‌مدت را اندازه‌گیری می‌کند.
شاید برای شما مفید باشد کنترل خشم در کودکان با REBT
آزمون‌های فردی در برابر آزمون‌های گروهی:
آزمون‌های هوشی همانند استنفورد-بینه و وکسلر به صورت فردی اجرا می‌شوند. برای یک روانشناس، سنجش هوش فرد به مفهوم یک تعامل سازمان‌یافته بین آزمون‌کننده و دانش‌آموز است. این موقعیت برای او فرصت نمونه‌گیری از رفتار دانش‌آموزان را فراهم می‌کند. در طی آزمون، آزمونگر درجات سازگاری و سهولت برقراری ارتباط را مشاهده می‌کند، همچنین اشتیاق و علاقه دانش‌آموز و اینکه آیا اضطراب در عملکرد او تداخل ایجاد می‌کند و چقدر تحمل ناکامی دارد را برآورده می‌کند. از دانش آموزان همچنین، اغلب می‌توان یک آزمون هوشی گروهی به صورت همزمان گرفت. از جمله آزمون‌های هوشی گروهی، آزمون‌های هوش لورج-ثرندایک، کالمن-آندرسون و آزمون توانایی‌های ذهنی مدرسه‌ای اتیس-لنون است. آزمون‌های گروهی نسبت به آزمون‌های فردی چند نقطه ضعف دارند. وقتی که یک آزمون برروی گروه بزرگی انجام می‌شود، آزمونگر نمی‌تواند با همه افراد رابطه برقرار کند، سطح اضطراب آنها را تعیین کند و… . از دیگر نقاط ضعف این آزمون‌ها این است که دانش‌آموزان ممکن است دستورالعمل‌ها را به خوبی نفهمند یا موجب حواس‌پرتی یکدیگر شوند.
تست وکسلر
مقیاس هوش وکسلر- بلیو در دهه 1930، از جهاتی هوشمندانه محسوب میشد:
- جمع‌آوری معیارها و اطلاعات برای اهداف بالینی برای درمان و مشکلات ذهنی
- از مفهوم مقیاس امتیازی به جای مقیاس سنی استفاده کرد
- شامل مقیاس عملکرد غیرکلامی بود
مقیاس هوشی وکسلر برای کودکان
یک آزمون تحلیلی است که نمره‌گذاری آن بر حسب میزان موفقیت آزمایش شونده انجام می‌گیرد. نمره گذاری براساس قانون همه یا هیچ نیست بلکه درجه موفقیت درنظر گرفته می‌شود. این آزمون از 12 خرده‌مقیاس تشکیل شده که 2 خرده مقیاس آن ( حافظه عددی و مازها) اختیاری است. این آزمون‌ها برحسب ویژگی‌های کلامی و غیرکلامی به 2 گروه تقسیم می‌شود.
گروه کلامی
- اطلاعات عمومی
- ادراک عمومی
- مسائل عددی
- تشابهات
- لغات
- حافظه عددی
حافظه غیرکلامی
- تکمیل تصاویر
- تنظیم داستان‌های تصویری
- مکعب‌ها
- الحاق قطعات
- رمز نویسی
- مازها
شیوه نمره‌گذاری آزمون کودکان
برای پاسخ هر سوال یک نمره خام فراهم می‌شود، نمرات خام همه خرده‌آزمون‌ها بر اساس جدول‌هایی که برحسب سن و برای گروه کلامی و غیرکلامی بطور جداگانه تهیه شدند به مقیاس واحدی تبدیل می‌شوند و نمرات تراز شده به دست می‌آ‌ید. جمع کل نمرات تراز شده بر اساس جدول دیگری تبدیل به ضریب هوشی می‌شود، که می‌توان ضرایب هوشی را برای هر نیمه مقیاس یا برای کل آن محاسبه کرد و می‌توان برای آزمودنی یک نیمرخ روانی نیز تهیه کرد و درباره جنبه کیفی هوش او اطلاعات جالبی به دست آورد.
شیوه نمره‌گذاری آزمون بزرگسالان
مقیاس هوشی وکسلر، برای اندازه‌گیری هوش در حال رشد اختصاص ندارد بلکه هوش در حال پس‌روی را اندازه می‌گیرد. به همین دلیل نمی‌توان از مقیاس کودکان برای بزرگسالان استفاده کرد زیرا از نظر رغبت و روایی، سرعت انجام کار، عادت و نامتناسب بودن هنجارهای سن عقلی و ضریب هوشی برای افرادی که رشد خود را به پایان رسانده‌اند معایب و نقص‌هایی وجود داشت. روش نمره گذاری و اجرا مانند مقیاس هوشی کودکان است و ضریب هوشی برحسب انحراف از میانگین گروه سنی معینی بیان می‌شود.
اعتبار و روایی
مقیاس هوش وکسلر به طور گسترده برای اندازه‌گیری سطوح) (IQ در بزرگسالان و کودکان به‌طور یکسان استفاده می‌شود و مقیاس تجدید نظر شده کودکان هم عموما از اعتبار بالایی برخوردار است.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.